Een nieuwe ervaring!
Onze vakantie in de France Provence dit jaar, bestond uit een mix van heel gewoon lekker eten, lezen, zwemmen en actief bezig zijn op de racefiets: voor mij een geheel nieuwe ervaring en ik was nieuwsgierig hoe wielrennen in de bergen zou zijn. Jawel, meteen de eerste dag de bergen in en dat voelde best goed. Ik ben blijkbaar een geboren klimmer. En ik ervaarde dat de fysieke inspanning van het klimmen, de snelheid van het dalen, in een prachtige omgeving, fantastisch is. Dus dat smaakte naar meer.
De Mont Ventoux.
Aldus, op woensdag 29 juli, na vijf keer een mooie trainingsfietstocht (samen met mijn lief, een ervaren wielrenner) gemaakt te hebben, riep de meest legendarische fietsberg in de Provence, de Mont Ventoux, ons naar boven. Na die paar oefen ‘cols’ vijf dagen later, dacht ik ‘piece of cake’! Deze berg is 1909 m hoog en op de top staat een weerstation. Mont Ventoux is ook regelmatig onderdeel van de Tour de France vanwege de moeilijkheidsgraad. Menig fietser is er ‘stuk’ op gereden en Tom Simpson verongelukte er in 1967.
Andere koek..
We zijn samen in het dorpje Sault gestart met 26 km klim voor de boeg, om half acht ‘s ochtends. Het eerste deel was een prachtige klim in de koele ochtendlucht, door lavendelvelden en bossen. Dit ging gezwind! De laatste zes kilometer door het kale maanlandschap van de Ventoux, met een helling van 10%, was mij al door menig wielrenner voorspelt als ‘nijdig zwaar’. Halverwege naar de top ben ik ook even twee keer gestopt nadat er zinnen als ‘dit is wel even andere koek, ik kan echt niet meer..’ in mijn hoofd de boventoon gingen zingen. Meteen kwamen er echter andere gedachten achteraan: ‘welke ik is dat die dit zegt?’ vervolgens ‘mijn lichaam is er vóór mij, niet tegen mij!’ en ‘ik ben liefde en één met die berg’.
Gevleugeld naar de top.
Ik realiseerde me dat ik de principes van het Choose Again Zes Stappenproces onbewust bekwaam in mijzelf toepaste. Met nieuwe energie en als een gevleugelde wielrenner fietste ik deze mythische berg in een rustig tempo weer opwaarts. De witte toren op de top uitnodigend in mijn vizier.
Ik deed er 2 uur en 20 minuten over, en had nog adem òver op de top… Ik stond te dansen en te springen met een intens vreugdevol ‘piece of cake, I DID it’ gevoel!
Echt een waanzinnige fysieke én mentale ervaring, hoe prachtig éen van de principes van Choose Again ‘mind over body’ zo’n werkelijke ervaring voor mij was.
Mont Ventoux I love you!
